Pandemi ve dijital platformların yaygınlaşmasıyla beraber, dolu dolu salonlarda sinema izlemeye hasret kalmıştık. Neyse ki Yan Yana şeytanın bacağını kırdı ve vizyona girdiğinin dördüncü haftasında 1.8 milyon seyirciye ulaştı! Fransız yapımı The Intouchables’tan uyarlanan bu filmin yönetmenliğini Mert Baykal üstenirken, başrollerini Haluk Bilginer ve Feyyaz Yiğit paylaşıyor. Kısa zamanda gişe rekorlarına imza atan bu filme gelin yakından bakalım.

Yan Yana’nın Konusu (Spoilersız)

Boyundan aşağısı felçli olan Refik (Haluk Bilginer), oldukça varlıklı, aynı zamanda sanat ve müziğe ilgi duyan bir iş adamıdır. Bedensel engeline rağmen yaşamayı seven ve mutlu olmaya çalışan biridir. Evde bakımını üstlenecek bir hasta bakıcısı aramaktadır. Onlarca adayla görüşse de aklına yatan, enerjisinin tuttuğu birini bulamaz.

Roman mahallesinde üvey annesi ve kardeşleriyle yaşan Ferruh (Feyyaz Yiğit) ise bir türlü dikiş tutturamamış işsiz biridir. Önüne gelen her iş ilanında şansını dener ama gerekli yetkinlikleri sağlayamaz.

Ferruh daha önce hasta bakıcılığı tecrübesi olmamasına rağmen Refik ile görüşür. Renkli kişiliği ve dobralığından etkilenen Refik, Ferruh’u işe alır ve eğlenceli bir dostluğun tohumları böylece atılmış olur. Film boyunca Ferruh’un “kendi tarzıyla” Refik’in hayatını nasıl renklendirip dönüştürdüğüne şahit oluruz. İkili arasındaki sınıfsal ve sosyal farklar da filmde bolca işlenir.

Filmle İlgili İzlenimlerim

Öncelikle başlıkta da yazdığımı burada tekrar vurgulamak isterim: Film boyunca tebessüm yüzünüzden hiç eksik olmuyor! Feyyaz Yiğit’in daha önce izlediğim filmlerinde kahkaha attıran, yüksek tempolu birkaç ikonik sahne olurdu. Yan Yana ise bunların aksine, yalnızca kendinizi iyi hissedeceğiniz, mizah dolu olmasının yanı sıra aynı zamanda sıcacık ve içten bir dram-komedi filmi (Belki birkaç yerde yine kahkaha atabilirsiniz elbette).

Refik’in boyundan aşağısının felçli olması normal şartlarda zor izleyeceğim bir durumken, Yan Yana’da öyle farklı ele alınmış ki hiçbir acıtasyon barındırmıyor. Refik herkes gibi günlük yaşamını sürdürebiliyor ve sosyal hayata katılıyor. Tabii bunda Ferruh’un katkısı oldukça büyük.

Ferruh, zengin yaşamındaki absürtlükleri bizim gibi “sıradan bir vatandaş” gözünden gün yüzüne eğlenceli bir şekilde çıkarıyor. Film, Ferruh üzerinden toplumsal farklılıklara ince bir mizah ve samimi bir bakış açısıyla ayna tutuyor.

Filmle ilgili bir eleştirim, film değil, fragmanından yana olabilir. Bence fragmanda filmin en sıkıcı ve gereksiz sahnesine yer vermişler. Filmle ilgili çok yanlış bir izlenim bırakıyor. İzleyene sürpriz olması için özellikle böyle bir strateji mi izlemek istediler bilmiyorum.

Bildiğiniz gibi hemen hemen her filmde hikayenin bir düşüş veya kriz anı olur. Yan Yana’da bunu çok iyi işleyemediklerini düşünüyorum. Spoiler vermek istemediğimden detayına giremiyorum ancak sanki o kısım “yapmış olmak için yapılmış” gibi geldi. Arkasındaki duyguyu ve mantığı çok aktaramadan hızlıca düşüşe geçilmiş gibi hissettim.

Filmin 2,5 saat olmasıyla ilgili eleştirilere de denk geldim, ancak genel olarak filmden çok keyif aldığım için bende hiç öyle bir algı bırakmadı. Hatta bence aksine hızlı bile geçti!